diabeł — m IV, DB. diabełbła, C. diabełbłu, Ms. diabełble; lm M. te diabełbły, ci diabełbli, DB. diabełbłów «w judaizmie i chrześcijaństwie: anioł upadły, strącony przez Boga do piekieł, kuszący ludzi do grzechu; zły duch, szatan, czart» Czysty, istny,… … Słownik języka polskiego
diabeł — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. IIIa a. mos I a. mż I, C. diabełbłu, Mc. diabełble; lm M. diabełbły || diabełbli {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} w judaizmie i chrześcijaństwie: zbuntowany przeciw Bogu anioł strącony do… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
przekonywać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk Ib, przekonywaćnuję, przekonywaćnuje, przekonywaćany {{/stl 8}}– przekonać {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIIa, przekonywaćam, przekonywaća, przekonywaćają, przekonywaćany {{/stl 8}}{{stl 7}} dowodząc słuszności czegoś,… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
zbrzydzić — dk VIa, zbrzydzićdzę, zbrzydzićdzisz, zbrzydź, zbrzydzićdził, zbrzydzićdzony 1. «wzbudzić w kimś zdecydowaną niechęć do czegoś, obrzydzić coś komuś» Zbrzydziła mężowi życie ciągłym narzekaniem. 2. przestarz. (zwłaszcza w połączeniu zbrzydzić… … Słownik języka polskiego